Kurzajki, znane również jako brodawki, to powszechny problem dermatologiczny, z którym większość z nas miała do czynienia przynajmniej raz w życiu. Są to niewielkie, szorstkie wykwity skórne, które mogą pojawić się na różnych częściach ciała, najczęściej jednak na dłoniach, stopach i twarzy. Choć na pierwszy rzut oka mogą wydawać się niegroźne, ich wygląd oraz możliwość rozprzestrzeniania się sprawiają, że wiele osób poszukuje skutecznych metod ich leczenia. Warto jednak zaznaczyć, że kurzajki często są mylone z innymi zmianami skórnymi, co może prowadzić do błędnej diagnozy i nieodpowiedniego leczenia.

Czym są kurzajki?

Kurzajki to zmiany skórne wywołane przez wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV – Human Papillomavirus). Wyróżnia się ponad 100 typów tego wirusa, z czego niektóre powodują powstawanie brodawek. Kurzajki pojawiają się na skórze w miejscach, gdzie doszło do uszkodzenia naskórka, co umożliwia wirusowi wniknięcie do organizmu. Najczęściej występują u dzieci i młodzieży, a także u osób o obniżonej odporności, ale mogą pojawić się w każdym wieku.

Objawy i wygląd kurzajek

Kurzajki mają charakterystyczny wygląd, co ułatwia ich rozpoznanie. Są to niewielkie, okrągłe lub owalne zmiany skórne, o chropowatej powierzchni, często z drobnymi czarnymi punktami wewnątrz – są to zakrzepłe naczynia krwionośne. Mogą być koloru skóry, szarawe lub brązowawe. Zazwyczaj nie są bolesne, choć kurzajki na stopach, znane jako brodawki podeszwowe, mogą powodować dyskomfort podczas chodzenia.

Kurzajki mogą przyjmować różne formy, w zależności od ich lokalizacji i typu wirusa, który je wywołał. Najczęściej spotykane są:

• Brodawki zwykłe (Verrucae vulgaris): Najczęściej występują na dłoniach i palcach, mają chropowatą powierzchnię i mogą być pojedyncze lub występować w grupach.
• Brodawki podeszwowe (Verrucae plantares): Zlokalizowane na stopach, często mylone z odciskami. W przeciwieństwie do odcisków, mają tendencję do wnikania w głąb skóry, co sprawia, że mogą być bolesne.
• Brodawki płaskie (Verrucae planae): Mniejsze i gładsze niż brodawki zwykłe, często występują na twarzy, szyi, rękach lub kolanach. Mają tendencję do pojawiania się w dużych ilościach.

Jakie inne zmiany skórne mogą być mylone z kurzajkami?

Choć kurzajki są dość charakterystyczne, istnieje wiele innych zmian skórnych, które mogą być z nimi mylone. Z tego powodu ważne jest, aby potrafić je od siebie odróżnić, co pozwoli na zastosowanie odpowiedniego leczenia. Poniżej przedstawiamy najczęstsze zmiany skórne, które mogą być mylone z kurzajkami:

Odciski (Clavi)

Odciski to zgrubienia naskórka, które powstają w wyniku długotrwałego ucisku lub tarcia, najczęściej na stopach. Są to twarde, bolesne guzki, które często mylone są z brodawkami podeszwowymi. Odciski różnią się jednak od kurzajek tym, że nie są wywoływane przez wirusa, a ich powierzchnia jest gładka i jednolita, bez obecności czarnych punktów charakterystycznych dla brodawek.

Modzele (Callus)

Modzele, podobnie jak odciski, są zgrubieniami skóry spowodowanymi przez ucisk lub tarcie, ale mają większą powierzchnię i są mniej bolesne. Często pojawiają się na piętach lub pod palcami stóp. W przeciwieństwie do brodawek, modzele mają żółtawy kolor i nie posiadają punktów krwotocznych wewnątrz.

Mięczak zakaźny (Molluscum contagiosum)

Mięczak zakaźny to wirusowe zmiany skórne wywołane przez wirusa z grupy wirusów ospy. Objawiają się jako małe, gładkie guzki z wgłębieniem w środku, przypominające perły. Mogą występować w różnych miejscach na ciele, często grupowo. W przeciwieństwie do kurzajek, mięczaki są bardziej miękkie w dotyku i rzadko powodują dyskomfort.

Rogowacenie słoneczne (Actinic Keratosis)

Rogowacenie słoneczne to przedrakowe zmiany skórne spowodowane długotrwałym narażeniem na promieniowanie UV. Objawiają się jako szorstkie, łuszczące się plamy na skórze, zazwyczaj na twarzy, dłoniach i przedramionach. Choć mogą przypominać brodawki, rogowacenie słoneczne jest zazwyczaj płaskie i ma bardziej jednolity kolor.

Brodawki łojotokowe (Seborrheic Keratosis)

Brodawki łojotokowe to łagodne, niezłośliwe zmiany skórne, które mogą przypominać brodawki wirusowe, ale nie są wywoływane przez HPV. Mają szorstką, brodawkowatą powierzchnię i mogą być różnej wielkości oraz koloru – od jasnobrązowego do czarnego. Brodawki łojotokowe zazwyczaj występują u osób starszych i nie mają tendencji do samoistnego ustępowania, jak ma to miejsce w przypadku kurzajek.

Diagnostyka i leczenie kurzajek

Rozpoznanie kurzajek zazwyczaj opiera się na charakterystycznym wyglądzie zmiany skórnej. W razie wątpliwości, dermatolog może zdecydować się na dodatkowe badania, takie jak dermatoskopia lub biopsja skóry, aby wykluczyć inne zmiany skórne.

Metody leczenia kurzajek

Leczenie kurzajek może być różnorodne i zależy od lokalizacji, liczby oraz typu brodawek. Najczęściej stosowane metody to:

• Preparaty miejscowe: Kwas salicylowy, mlekowy lub inne środki keratolityczne, które pomagają w złuszczaniu warstw naskórka i usunięciu brodawki.
• Krioterapia: Zabieg polegający na zamrażaniu brodawki ciekłym azotem, co prowadzi do jej martwicy i odpadnięcia.
• Elektrokoagulacja: Metoda polegająca na usunięciu brodawki przy użyciu prądu elektrycznego, który wypala zmianę skórną.
• Laseroterapia: Usuwanie brodawek za pomocą lasera, który precyzyjnie niszczy zmienioną tkankę.
• Immunoterapia: Leczenie polegające na stymulowaniu układu odpornościowego do zwalczania wirusa HPV, na przykład za pomocą szczepionek lub preparatów miejscowych.

W niektórych przypadkach brodawki mogą ustąpić samoistnie, bez konieczności interwencji medycznej. Dotyczy to zwłaszcza dzieci, u których układ odpornościowy może zwalczyć wirusa HPV w ciągu kilku miesięcy do kilku lat.